Kurumsal entegrasyonun başlangıç noktası kurum içi entegrasyondur. Kurum içi entegrasyon, sipariş işlemleri ve yönetimi, stok yönetimi, taşıma ve ulaştırma, depo yönetimi, paketleme, malzeme elleçleme ve ambarlar arası mal ve bilgi akışlarından oluşan lojistik faaliyetlerin,sistem yaklaşımı ile bir bütünlük içinde, şirket hedeflerine göre koordinasyonunun sağlanmasıdır.Kurum içerisinde gerçekleştirilen faaliyetlerin ayrı ayrı ve aynı zamanda en iyi performansı sağlaması, sonuçta en yüksek değeri yaratması anlamına gelmez. Farklı lojistik faaliyetlerin performanslarının, şirketin genel performansını en yüksek düzeye çıkarabilecek biçimde düzenlenmesine ve dengelenmesine ihtiyaç vardır.
Şirketlerde kurumsal entegrasyonun doğru perspektifte sağlanmasında, şirketlerin geleneksel organizasyonel yapıları gereği bazı engeller çıkmaktadır.Kurumsal entegrasyon, farklı organizasyon birimleri tarafından yürütülen lojistik faaliyetlerin performanslarında dengelemesini gerektirir. Geleneksel yapıları ile, şirket içinde bu dengelemenin kendiliğinden oluşması beklenemez. Üst yönetimin desteği ile, şirket organizasyon biçiminin yeniden yapılanması zorunluluğu vardır.
Geleneksel şirket organizasyonlarında bölümler ve görevler,stok yönetimi, sevkıyat, üretim ve satış gibi kurumsal fonksiyon birimleri olarak kurulmuşlardır.Her bölüm ve kişinin yetki ve sorumlulukları,atandıkları fonksiyonun kendisi ile sınırlandırılmıştır. Her birimin kendi içinde yüksek performans göstermesi, şirket hedefleri için en iyi performans anlamına gelmez. Hatta çelişkiler olabilir. Örnek olarak; üretim verimliliği, artan üretimin satışı ile uyumlu olmaması durumunda,stok yükü ve stok riski yanında, bazı ürünlerde de yok satma riski doğurabilir.Satışta başarı için, her ürün çeşidinden elde hazır bulunması gerekir.Bu durum üretimde ölçek ekonomisini olumsuz etkiler.
Şirketlerde uyumsuzluğun en derin olduğu yer,tedarik zinciri sürecinde birbirini iki bölüm olan üretim ve pazarlama bölümleridir. Bu bölümler,fonksiyonel birimlerin çalışma hedeflerinin ve performans değerlendirmelerinin değiştiği noktadır. Bu farklılık, birimlerin genel ekonomik ilkelerinde de görülür. Tedarik ve üretim birimleri fonksiyonlarında ve performanslarında ölçek ekonomisi ve miktar büyüklüğü ön plandadır.Oysa, pazarlama dağıtım birimi, miktardan çok çeşitlilik ile ilgilenir. Bu durum birimler arasında uyumsuzluğa yol açar.
Şirket departmanlarının, mevcut sorumluluk ve görev alanlarındaki görevlendirmelerin, tedarik zinciri iş akışı çerçevesinde düzenlenmesi ile şirket birimlerinin faaliyetleri,değer yaratma süreci doğrultusunda koordine edilebilir. Bunun için tedarik, üretim, satış ve pazarlama birimleri ile planlama birimlerinin, tek bir üst yönetim birimine (Lojistik Müdürü) rapor vermesi ve bu yönetici tarafından koordine edilmesi gerekir. Geleneksel organizasyon yapıları içinde şirket içi entegrasyonun sağlanmasında başka engeller de vardır ve tam bir bütünlük sağlanabilmesi için bu engellerin aşılması gerekir.
Performans değerlendirme sistemleri, organizasyon birimlerini sorumlu oldukları alanlardaki başarılarını değerlendirir. Örneğin, satış bölümü için gerçekleşen satışlar, üretim bölümü için kapasite kullanma oranları ve üretim maliyetleri, satınalma bölümü için satınalma fiyatları ile yürüyen faaliyetler için dış malzeme ve hizmet desteğinin aksatılmaması,performans değerlendirme kriteri kullanılır. Bu durumda örneğin, satınalma bölümü,malzeme desteğinin aksatılmaması için veya fiyat indiriminden yararlanmak için alım miktarlarını artırarak fazla stoğa neden olabilir. Bu nedenle, bölümlerin performanslarını kendi alanlarında değil, şirketin genel performansına katkıları biçiminde değerlendirilmesi gerekir. Şirket birimlerinin, mevcut yetki ve sorumluluk alanlarındaki görevlendirmelerin,tedarik zinciri iş akışı çerçevesinde düzenlenmesi ile,birimlerin değer yaratma sürecine olan katkıları ve performansları görülebilir.
Şirketlerin farklı bölümlerinde bazı isim veya kavramlar için farklı ifadeler kullanılmaktadır. Birçok işletme örneğinde, aynı stok kalemi için farklı isim ve kod numarası kullanıldığı görülebilir. Bu durum, bölümler arası bilgi iletişiminde zorluklara ve aksamalara yol açmaktadır. ERP gibi bilgi sistemlerin, tek ve ortak bilgi yapısını tüm birimlerin kullanımına açması bakımından,birimler arasında iletişimde bir bütünlük sağlar.
Şirketlerde sık görülen diğer bir sorun ise;birimlerin veya kişilerin,kendilerindeki bilgileri başkaları ile paylaşmaktaki isteksizlikleridir. Kişi emekli olduğunda veya ayrıldığında, bu tür bilgilerin kişinin kendisi ile birlikte kaybolma riski vardır. Deneyim ve bilgi sahibi bir çok çalışan, kendisinde var olan bilgileri, bir tür güvence aracı olarak kendisinde saklı tutar. Böyle bilgilerin, şirketin diğer çalışanlarına da aktarılması kritik önem taşır. Tedarik zinciri bilgi sistemleri,bu tür bilgi saklama konusunda büyük bir ölçüde rahatlık ve güvence sağlar. Tedarik zinciri bilgi sistemleri,bünyesinde iş süreçleri tanımlı olduğundan,şirket faaliyetleri için kritik olan bilgilerin önemli bir bölümünü içerir.
Tedarik zinciri içerisinde bir entegrasyon kurulabilmesi için,öncelikle kurum içi entegrasyonun sağlanması zorunludur.İşletmeler tüm dikkatleriyle,yürütülen süreçlerin her aşamasında yaratılan değerlere odaklanmalıdırlar. Sürecin her aşaması bir önceki aşamanın sonucuna bir değer katacak biçimde bir organizasyon ve koordinasyon gereklidir.
Kurum içi entegrasyonun sağlanmasında en önemli ve en etkin araç bilgi teknolojileridir. ERP sistemleri olmak üzere ve tedarik zinciri bilgi sistemlerini oluşturan bilgi teknoloji ve sistemlerinin kullanılması, sağladığı iletişim olanakları,ortak bilgi yapısı ve koordineli süreç yönetimi olanaklarıyla, kurum içi entegrasyonun oluşturulmasında büyük kolaylıklar sağlar. Aynı derecede önemli diğer bir araç ise, Toplam Kalite Yönetimi uygulamaları ile kurum içi süreçlerin, verimlilik ve etkinliklerini geliştirilmesidir.
Bilişim sistemlerinin kurulmasına paralel olarak, yönetimsel kapsamda, lojistik faaliyetlerin yönetiminin tek bir yönetsel çatı altında toplanması,farklı birimler tarafından yürütülen fonksiyonların,tedarik zinciri süreçleri doğrultusunda koordine edilmesine ve birbirleriyle uyumlu olarak yürütülmesine olanak sağlar.